ΕΠΙΚΑΙΡΑ
 
Από τον Πιτσιρίκο:

Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Νίκος Σηφουνάκης, αποδοκιμάστηκε έντονα στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων και αναγκάστηκε να αποχωρήσει.
Η ταυτότητα αυτών που αποδοκίμασαν τον κ. Σηφουνάκη δεν έχει γίνει γνωστή, αλλά είναι σίγουρο πως θα πρόκειται για αυτή την ομάδα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αποδοκίμασαν τον Πάγκαλο στο Παρίσι και του πέταξαν γιαούρτια στα Καλύβια, ενώ λίγες μέρες πριν είχαν προκαλέσει σεισμό και τσουνάμι στην Ιαπωνία.
Πριν αποχωρήσει ο κ. Σηφουνάκης, πρόλαβε να πει πως θα γίνουν ριζικές αλλαγές στη διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών, ώστε να συνεχίσουν οι πράσινοι Χμερ -και όλα τα λαμόγια που έχουν χώσει το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία στις διάφορες υπηρεσίες- να λαδώνονται και να κονομάνε περισσότερο από πριν.
Σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές στη διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών. Στο εξής, στα θεμέλια κάθε οικοδομής θα θάβεται ζωντανός ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ και -μόλις τελειώσουν οι υπουργοί- θα θάβονται ζωντανοί οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και διάφοροι άλλοι εθνικοί ευεργέτες.
Θεωρώ πως οι αποδοκιμασίες στον Νίκο Σηφουνάκη είναι απόλυτα δικαιολογημένες. Όχι τόσο επειδή είναι μέλος μιας κυβέρνησης που θα έπρεπε να είναι στην εξορία, αλλά επειδή είναι 62 ετών και κάνει ακόμα χωρίστρα στη μέση.
Από το ιστολόγιο της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών, αντιγράφω την ανάρτηση για το Συνέδριο:

11Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ-ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟ με πρόγραμμα αλλά ΧΩΡΙΣ ΘΕΜΑ

Η ιδέα της πραγματοποίησης του 11ου Πανελλήνιου Συνέδριου με θέμα το Επάγγελμα του Αρχιτέκτονα ξεκίνησε πριν τη θητεία της διοίκησης που το πραγματοποιεί. Aφορούσε ένα συνέδριο εργασίας για να μπορέσουν να συζητήσουν οι αρχιτέκτονες τα επαγγελματικά τους προβλήματα σε ένα δυσμενές κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον με συνεχή επιδείνωση. Η παρούσα διοίκηση αυτή την ιδέα τη μετέτρεψε σε ένα μεγαλεπίβολο συνέδριο τύπου Χελέξπο (από αυτά στα οποία εσχάτως, προσφέρεται αφειδώς η αιγίδα του Συλλόγου – ακόμα και σε αυτό που συμπίπτει ημερολογιακά με το παρόν Συνέδριο). Εν τέλει ακόμα και ο τίτλος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ απουσιάζει από το τυπωμένο πρόγραμμα. Ας δούμε γιατί: Τα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1999, έτος πραγματοποίησης του προηγούμενου, 10ου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου, άλλαξαν όπως φαίνεται καθοριστικά το κυρίαρχο «πνεύμα» στο εσωτερικό του επιστημονικού κυρίως και επαγγελματικού δευτερευόντως, συλλόγου των αρχιτεκτόνων, ο οποίος μετατράπηκε σταδιακά σε χώρο διαβούλευσης ιδιωτών, ατομικών συμφερόντων, εφαλτήριο καριέρας επαγγελματικής, ακαδημαϊκής ή πολιτικής και πεδίο συναλλαγής, κατά βάση διαπαραταξιακής, διαφόρων lobbies συμφερόντων. Όπως είναι φυσικό, το επιστημονικό του έργο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, μηδενικό και οι παρεμβάσεις του περιορίζονται σε «θεσμικές» πρωτοβουλίες προς τις κυβερνήσεις, τα υπουργεία και τους φορείς, κυρίως όταν θίγονται κεκτημένα των υφισταμένων lobbies και σπάνια – και κατόπιν πολλών πιέσεων – όταν πρόκειται για το σύνολο των αρχιτεκτόνων χωρίς φωνή και δικτυώσεις, την ασκούμενη αρχιτεκτονική, το δομημένο περιβάλλον, τον δημόσιο χώρο και τον δημόσιο λόγο στη χώρα. Χαρακτηριστική της μετάπτωσης αυτής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ από την κυρίως δημόσια στην κυρίως ιδιωτική σφαίρα, είναι αυτή καθεαυτή η διοργάνωση του Συνεδρίου σε σχέση με τον ελεύθερο, ανοιχτό, συμμετοχικό χαρακτήρα που είχαν τα Αρχιτεκτονικά Συνέδρια στο παρελθόν Είναι γνωστό πως ο χώρος των ιδιωτών και η δημοκρατία βρίσκονται σε απόλυτη διάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που όλο το προηγούμενο διάστημα ο ΣΑΔΑΣ–ΠΕΑ έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε ενός ανδρός αρχή, του προέδρου με τα στηρίγματά του. Η αδιαφάνεια, η ίντριγκα, η μεθόδευση, η ατομική προβολή, και το lobbing είναι ο κανόνας. Η δημοκρατία, η διαφάνεια και το συλλογικό πνεύμα, είναι η σπάνια εξαίρεση. Φτάνουμε λοιπόν σήμερα σε ένα συνέδριο με «πνεύμα» αγοράς, ένα συνέδριο ιδιωτικής έμπνευσης, ένα συνέδριο χορηγών, το οποίο, ιδιωτική εταιρία το οργάνωσε, εταιρίες χορηγοί το εκμεταλλεύονται σαν εμπορική έκθεση, ένα συνέδριο ατομικής προβολής και προσωπικών δημόσιων σχέσεων που όμως γίνεται στο όνομα και με το έρεισμα των κοινωνικών παραμέτρων της αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων και την συλλογική, υποτίθεται, έκφρασή τους που είναι ο Πανελλήνιος Σύλλογός τους. Κι όμως: Ότι κι αν ισχυρίζεται η αγορά, ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ δεν είναι απλώς ένα ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ. Είναι πάνω απ’ όλα η δημιουργική και δημόσια ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα.

συσπείρωση αριστερών αρχιτεκτόνων

http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/03/19/γιούχα-παντού/
 
Picture
Ζήστε το μύθο σας στην Ελλάδα" παραπέμπουν εμμέσως πλην σαφώς ιστοσελίδες του εξωτερικού. Οι εν λόγω ιστοσελίδες εμφανίζονται ως μεσιτικά γραφεία που αναλαμβάνουν αγοραπωλήσιες...ελληνικών νησιών!

Το κακό έχει παραγίνει, αν αναλογιστεί κανείς, ότι κάτω από τη μύτη των Υπουργείου Εξωτερικών και Τουριστικής Ανάπτυξης, ξένες ιστοσελίδες διοργανώνουν από δημοπρασίες νησιών μέχρι πωλήσεις σε εξευτελιστικές τιμές οικοπέδων σε ανοικοδόμητες παραθαλασσιες περιοχές με τις ευλογίες μάλιστα... της ελληνικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Αμερικής.

Η καναδέζικη ιστοσελίδα, http://www.privateislandsonline.com/greece.htm, δημοπρατεί 12 ελληνικά νησιά στο Αιγαίο και στο Ιόνιο Πέλαγος. Μερικά από τα νησιά που πωλούνται είναι : ‘’Καρδιώτισσα’’ στο Κεντρικό Αιγαίο με τιμή πώλησης 6.500.000 ευρώ, “Mικρή Αμοργός” 6.100.000 ευρώ, “Ναυσικά” 6.100.000 ευρώ καθώς και πολλά άλλα!

Επίσης, η αμερικάνικη ιστοσελίδα http://www.buygreekislands.com/, προτείνει την αγορά οικοπέδων σε διάφορα μη οικοδομήσιμα νησιά της Ελλάδας και έχει προχωρήσει σε διαφημιστική καταχώρηση στην αμερικάνικη εφημερίδα «San Francisco Chronicle».Συγκεκριμένα, στην εν λόγω σελίδα πωλούνται παραθαλάσσια κομμάτια γης στους Λειψούς, ενώ οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονται ότι ένα ποσοστό από τα χρήματα της αγοράς, θα δοθούν για ιερό σκοπό, δηλαδή στην Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αμερικής.τα παράλογα δεν έχουν τελειωμό λοιπόν εις βάρος όμως της φήμης της χώρας μας.

Η απόλυτη πολιτική αλητεία...

 
Εκατοντάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν χθες το βράδυ στο ΒΙΟ.ΠΑ. και την λεωφόρο Λαυρίου, ζητώντας την απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων από την περιοχή.

Νωρίτερα, εξαγριωμένοι πολίτες της περιοχής πέταξαν γιαούρτια στον Θεόδωρο Πάγκαλο την ώρα που βρισκόταν για φαγητό σε ταβέρνα των Καλυβίων.

Οι κάτοικοι φώναξαν συνθήματα, ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αποχώρησε από το κατάστημα -το οποίο ανήκει σε υποψήφιο του συνδυασμού της γυναίκας του στις δημοτικές εκλογές- με την συνοδεία ανδρών των ΜΑΤ.

Φωτογραφίες: 
http://lavreotiki.com/archives/1490
 
Picture
Και ενώ η  Κυβέρνηση  ετοιμάζεται να φέρει στην Ελλάδα την «ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ» με το τσιπ, την ίδια ώρα η Βρετανία την καταργεί πλήρως, για λόγους ακριβώς σεβασμού της ατομικής Ελευθερίας του Πολίτη και του Ατόμου!

 Ήδη η νέα Κυβέρνηση Συντηρητικών (!) του Ντέιβιντ Κάμερον, κατέθεσε  αστραπιαία δια της Υπουργού Εσωτερικών Τερέζας Μέι, στις 26 Μαΐου, ως πρώτο της Νομοσχέδιο, το Νομοσχέδιο κατάργησης της Ηλεκτρονικής Εθνικής Κάρτας-Ταυτότητας (National Identity Card - ID) και έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα 100 ημερών, προκειμένου να προετοιμάσει το απαραίτητο δαιδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο που απαιτείται, για την κατάργηση του σχετικού Νόμου των Ταυτοτήτωντου 2006 που τις είχε συστήσει!

 Ήδη το σχετικό νομοθέτημα έχει πλέον περάσει από τη Βουλή των Κοινοτήτωνστις 15 Σεπτεμβρίου 2010 και αναμένεται να περάσει τώρα και από τη Βουλή των Λόρδων!

 Παράλληλα, η Βρετανία απαλλάσσεται έτσι από το τεράστιο κόστος της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας-Τσιπ,που περιλαμβάνει τη δυσβάσταχτη αγορά δεκάδων χιλιάδων αναγνωστών κάρτας (ID readers) που απαιτούνται σε χιλιάδες σημεία και υπηρεσίες της χώρας, τη δημιουργία και συντήρηση των Βάσεων Δεδομένων (Εθνικό Μητρώο Ταυτοτήτων - National Identity Register - NIR) τη συλλογής και της επικαιροποίησης κάθε τόσο των στοιχείων, συνολικού ύψους τουλάχιστον 835 εκατομμυρίων λιρών για την πρώτη μόνο δεκαετία λειτουργίας!

                                                     
Καταστρέφουν τις Βάσεις Δεδομένων

 Υπάρχει ρητή Βρετανική Κυβερνητική διαβεβαίωση και σχετική πρόβλεψη στο Νομοσχέδιο, πως μόλις τις αμέσως ερχόμενες εβδομάδες ολοκληρωθεί το πλήρες νομοθετικό πλαίσιο κατάργησης των ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ με το τσιπ, θα καταστραφούν ακαριαία, μέσα σε ένα το πολύ μήνα, όλες οι κρατικές Βάσεις Δεδομένων των Μητρώων Ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων (NIR), όπου είναι αποθηκευμένα τα ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία των Πολιτών! Και αυτές ακριβώς οι «Βάσεις» αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την Ελευθερία!

 Μάλιστα λόγω της σπουδαιότητας αυτής της κατάργησης, οι Βρετανοί Πολίτες, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενος στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, μπορεί να παρακολουθεί ήδη διαδικτυακά βήμα βήμα όλη τη νομοθετική πορεία, μέχρι την πλήρη κατάργηση των Ταυτοτήτων με το τσιπάκι-κατάσκοπο, στη σχετική ηλεκτρονική  δ/νση του Βρετανικού Κοινοβουλίου  
http://services.parliament.uk/bills/2010-11/identitydocuments.html  

Και αναρωτιέται κανείς, εάν σε μια χώρα όπως η Βρετανία, με ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά τρομοκρατικών ενεργειών και δολιοφθορών στην Ευρώπη, καταργείται η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ, γιατί στην Ελλάδα προσπαθούν κάποιοι να τη φέρουν;

Σε τι αποσκοπούν; Πού αποβλέπουν; Γιατί θέλουν να προχωρήσουν στο μεγάλο, μαζικό ηλεκτρονικό φακέλωμα του Έλληνα Πολίτη;

Ο Βρετανικός λαός και η δημοκρατική, ως φαίνεται, νέα Βρετανική Κυβέρνηση δίνουν τις λύσεις!

Picture
 
Είναι πολύ σημαντικό. Χρειάζεται μία ομάδα οικονομολόγων και νομικών να υποβάλλουν εν ονόματι του Ελληνικού Λαού στην ΕΕ και στο ΔΝΤ.
Το τσίρκο που ονομάζεται κυβέρνηση και οι βουλευτές θα φυλακισθούν γιατί γνωρίζουν που πάει η Πατρίδα και δεν παραιτούνται όπως έκανε η Σακοράφα.
Ο πλέον γελοίος από τους λοιπούς είναι ο Καρατζαφέρης ο οποίος εξηπάτησε τον Ελληνικό Λαό. Το παραμύθι ότι δεν ήξερε, δεν ευσταθεί. Ας ρωτούσε να μάθαινε. Το παραμύθι ότι θα πτωχεύαμε δεν περπατάει. Θα ήταν καλύτερο για δύο μήνες να τρώγαμε τις οικονομίες μας, έως ότου η ΕΕ αναλάμβανε τις ευθύνες.

Τη Δευτέρα στις 28 Φεβρουαρίου  δόθηκε 
αυτή η καταπληκτική συνέντευξη  με καθηλωμένους και άφωνους απο την απλότητα και τη καθαρότητα της πρότασης τους δύο παρουσιαστές του MEGA. 
Αυτός ο επιστήμονας ξεκίνησε τα χριστούγεννα μια προσπάθεια με αρκετούς επιφανείς ανθρώπους απο όλο τα φάσμα της πολιτικής που στηρίζεται στην ύπαρξη ενός παραθύρου στην οικονομική νομοθεσία της Ευρωπαικής Ένωσης η οποία μας επιτρέπει να απαλλαγούμε απο το χρέος (το οποίο με τα δάνεια, τα μέτρα και τις επιμηκύνσεις συνεχώς μεγαλώνει) σε περίπτωση που αυτό αποδειχθεί παράνομο. Κάτι το οποίο όπως περιγράφει είναι παιδική εργασία για το σπίτι αφού τα στοιχεία για :
  1. Δομημένα ομόλογα - ταμεία δημοσίου,  
  2. μίζες- siemens,
  3. υποβρυχια-Τσοχαντζόπουλος, 
  4. και άλλες κατασπαταλήσεις είναι υπεραρκετά.
Μόνο τα στοχεία για το δομήμένα και η αποδεδειγμένη ανάμειξη των ευρωπαικών τραπεζών στο κύκλο αυτό είναι αρκετό σαν απόδειξη.! Δε χρειάζεται να αποδείξουμε και τα άλλα που αναφέρω.!
Για να γίνει αυτό χρειάζεται να στηθεί μια επιτροπή για να κάνει την αποτίμηση και να συντάξη το πόρισμα.

Ακούγεται η πιο καλή ιδέα να βγούμε απο την κρίση η οποία μάλιστα θα αφήσει σύξυλους τους Ευρωπαίους, θα αφήσει στην άκρη και ανίκανους τους πολιτικούς όλων των κομμάτων.

Παλιότερη συνέντευξη του Κ. Λαπαβίτσα στην καθημερινή εδώ
 
Picture


Ο Νόαμ Τσόμσκι, γνωστός Αμερικανός συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής, με αφορμή την αιματοχυσία στη Λιβύη μίλησε στο Press TV για τις πρόσφατες εξελίξεις στον αραβικό κόσμο. Σύμφωνα με τον Τσόμσκι, για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στην ΕΕ είναι συμφέρουσα η διατήρηση δικτατορικών καθεστώτων στα πλούσια ενεργειακά κράτη, καθώς παρέχουν μεγαλύτερη σταθερότητα σε σχέση με τις πραγματικές δημοκρατίες.




Press TV: Καθηγητά Τσόμσκι, θα ήθελα να ρωτήσω για την αντίδρασή σας στις σημερινές δηλώσεις, όχι μόνο των αξιωματούχων της κυβέρνησης Ομπάμα αλλά και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν, λαμβάνοντας υπόψιν και το μέγεθος των απωλειών στη Λιβύη. Πιστεύετε ότι έχουν κάνει και πει αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες του λιβυκού λαού;

Νόαμ Τσόμσκι: Νομίζω ότι μπορούν να γίνουν περισσότερα, αυτό που συμβαίνει είναι ήδη αρκετά φρικτό και θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα πραγματικά μεγάλο λουτρό αίματος. Οι πληροφορίες είναι ελάχιστες, τουλάχιστον όμως η ανατολική επαρχία φαίνεται να είναι ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της λαϊκής εξέγερσης. Η Τρίπολη φαίνεται πολύ επικίνδυνη. Νομίζω ότι μπορούν να καταβληθούν προσπάθειες για την παροχή βοήθειας και προστασίας στα τμήματα του πληθυσμού που έχουν απελευθερώσει επιτυχώς μέρη της Λιβύης. Ωστόσο, κανείς δεν επιθυμεί μια δυτική παρέμβαση. Αυτή θα ήταν όχι μόνο λανθασμένη, αλλά και καταστροφική. Θα μπορούσαν όμως κατά πάσα πιθανότητα να ληφθούν δράσεις μέσω του ΟΗΕ.

Όταν προέκυψε η αιγυπτιακή επανάσταση, είχατε γράψει μαζί με διάφορους άλλους Αμερικανούς ακαδημαϊκούς ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα, ζητώντας του ουσιαστικά να λάβει υπόψιν τη βούληση του λαού. Υπάρχει κάποια τέτοια κίνηση σε εξέλιξη στις ΗΠΑ για τη Λιβύη;

Υπήρξαν αρκετά έντονες δηλώσεις, από λίγο πολύ τις ίδιες πηγές, όπως η Εκστρατεία για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία στη Νέα Υόρκη, η οποία νομίζω ότι μπορεί να ξεκίνησε την αιγυπτιακή εξέγερση. Η Αίγυπτος είναι κάπως διαφορετική. Θυμηθείτε πως στην περίπτωση της Αιγύπτου, οι ΗΠΑ στην πραγματικότητα συνεχίζουν να υποστηρίζουν την δικτατορία Μουμπάρακ, επομένως η απόφαση ήταν να εγκαταλείψει αυτήν την θέση και να παράσχει τουλάχιστον προφορική υποστήριξη στη λαϊκή εξέγερση. Η Λιβύη είναι μια διαφορετική ιστορία.

Η Λιβύη είναι σημαντική, ειδικά όταν λαμβάνεται υπόψιν ο παράγοντας του πετρελαίου, που είναι προφανώς εξαιρετικά σημαντικός για τις ΗΠΑ αλλά και την ΕΕ, η οποία λαμβάνει μεγάλο μέρος του πετρελαίου της από τη Λιβύη. Τι ρόλο θα παίξει το πετρέλαιο, δεδομένης της σταθερής αύξησης της τιμής του; Υπάρχουν πολλοί φόβοι, εάν αυτή η αναταραχή συνεχιστεί, τι θα συμβεί σε αυτό το χώρο;

Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο υπάρχει τόσο μεγάλη ανησυχία για αυτήν την εξέγερση της δημοκρατίας στον αραβικό κόσμο, σε σχέση με, ας πούμε, την υποσαχάρια Αφρική. Εκεί βρίσκονται οι σημαντικότερες πηγές ενέργειας του κόσμου. Υπάρχει ένας καλός λόγος που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της θα προβάλλουν εμπόδια, ώστε να αποφευχθεί η ανάπτυξη οποιασδήποτε πραγματικά λειτουργικής δημοκρατίας στον αραβικό κόσμο. Για να καταλάβετε γιατί, είναι αρκετό να δείτε τις μελέτες σχετικά με την αραβική κοινή γνώμη, οι οποίες είναι ευρέως γνωστές, προέρχονται από πολύ αξιόπιστες πηγές, δεν είναι δημοσιευμένες αλλά είναι σίγουρα γνωστές σε εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις και ούτω καθεξής. Έτσι, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ θα απαιτήσουν δημοκρατία για το Ιράν, όπως ακριβώς απαίτησαν δημοκρατία για τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης που θεωρούν εχθρούς, όμως γνωρίζουν ότι ο λαός δεν συμφωνεί με αυτό, ο αραβικός λαός. Η συντριπτική πλειοψηφία του αραβικού λαού θεωρεί κύρια απειλή τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ενώ το Ιράν θεωρείται απειλή μόνο από μία μικρή μειοψηφία. Στην πραγματικότητα, οι αριθμοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι στην Αίγυπτο από ό,τι σε άλλες χώρες.

Αναφέρεστε στα προβλήματα των ΗΠΑ σχετικά με τη δημοκρατία στην περιοχή. Σίγουρα κάποιος από τη διοίκηση, κάποιος από όλους αυτούς τους αξιωματούχους της ΕΕ, δεν πρέπει να κατανοεί ότι ο αραβικός λαός καταλαβαίνει τι συμβαίνει και ότι κάποια στιγμή θα αντιδράσει;

Οι ηγέτες της ΕΕ και των ΗΠΑ, τυχαίνει να συμφωνούν με την απόφαση των ηγετών στο Ιράν, ότι η δημοκρατία είναι επικίνδυνη και απαράδεκτη. Ξέρουν τι πιστεύει το κοινό, πάντα ΄ξεραν. Μπορείτε να πάτε, ας πούμε, 50 χρόνια πριν, στην κυβέρνηση του Αιζενχάουερ. Εκείνος ανησυχούσε για αυτό που αποκαλούσε “εκστρατεία μίσους εναντίον μας” στον αραβικό κόσμο, όχι ανάμεσα στις κυβερνήσεις, αλλά στους ανθρώπους. Υπήρχε μάλιστα μια ανάλυση από τη διοίκηση Εθνικής Ασφάλειας, το ανώτατο όργανο σχεδιασμού, σύμφωνα με την οποία υπάρχει εκστρατεία μίσους και ο λόγος είναι η αντίληψη ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις δικτατορίες και εμποδίζουν τη δημοκρατία και την ανάπτυξη. Όμως το βασικό σημείο αυτής της εντυπωσιακής και αξιόλογης εξέγερσης επισημάνθηκε από έναν Ιορδανό αξιωματούχο, τώρα επικεφαλής της έρευνας της Μέσης Ανατολής για το Carnegie Endowment. Αυτός είπε πως η αρχή είναι: όσο οι άνθρωποι παραμένουν ήσυχοι, όλα βαίνουν καλώς, εάν όμως σταματήσουν, κάτι πρέπει να γίνει για να επιβεβαιωθεί εκ νέου ο έλεγχος. Εάν είναι ήσυχοι, εμείς κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Αυτή είναι η βασική αρχή της διακυβέρνησης.

Συζητείται έντονα το τι προκάλεσε πράγματι αυτό το κίνημα των επαναστάσεων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Πολλοί ρωτούν, γιατί τώρα, εφόσον όλοι αυτοί οι λαοί έχουν υποφέρει υπό το ζυγό των δικτατόρων για τόσα χρόνια;

Καταρχάς, δεν είναι μόνο τώρα. Πάρτε ως παράδειγμα την Αίγυπτο. Σημαντικοί εργατικοί αγώνες συμβαίνουν εδώ και χρόνια. Σπινθήρες για το κίνημα της 25ης Ιανουαρίου ήταν το γκρουπ “6η Απριλίου”, μία ομάδα νέων ακτιβιστών που πήραν το όνομά τους από μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση που είχε προγραμματιστεί για τις 6 Απριλίου του 2008, αλλά συντρίφθηκε από την κυβέρνηση. Αυτός είναι μόνο ένας από τους εργατικούς αγώνες που συνεχίζονται εδώ και χρόνια. Μάλιστα, το κίνημα της 25ης Ιανουαρίου έλαβε μία σημαντική τονωτική ένεση όταν, λίγες ημέρες αργότερα, προσχώρησε σε αυτό το αιγυπτιακό εργατικό κίνημα Άρα υπάρχει ένα υπόβαθρο. Όχι μόνο στην Αίγυπτο, το ίδιο συνέβη και σε άλλα μέρη όπου τα πράγματα έχουν σιγοβράσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται μια σπίθα για να ανάψει η φωτιά.

Άλλοι, όπως ο Χένρι Κίσινγκερ, έχουν πει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει ουσιαστικά να επιλέξουν μεταξύ της δημοκρατίας και της σταθερότητας στην περιοχή. Όταν η αιγυπτιακή επανάσταση είχε ξεκινήσει, το Ισραήλ είχε δείξει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι θα υπήρχε δημοκρατία στο κατώφλι του, στα κράτη του Περσικού Κόλπου και της Βόρειας Αφρικής. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τις ΗΠΑ να δεχθούν ότι μπορεί να υπάρχουν τόσο δημοκρατία όσο και σταθερότητα στην περιοχή;

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η σταθερότητα είναι μία ψυχρή κωδική λέξη. Σταθερότητα δεν σημαίνει σταθερότητα. Σημαίνει υπακοή στην κυριαρχία των ΗΠΑ. Ας πάμε πάλι πίσω στο Κίσινγκερ. Ήταν ο πρωταρχικός παράγοντας, μεταξύ άλλων, στην υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος στη Χιλή. Αργότερα δήλωσε ότι "Οι ΗΠΑ έπρεπε να αποσταθεροποιήσουν τη Χιλή, προκειμένου να εδραιώσουν τη σταθερότητα." Εάν κατανοήσετε την ορολογία, αυτό δεν αποτελεί αντίφαση. Σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να υπονομεύσουν μέσω της πρωτοβουλίας Κίσινγκερ την κοινοβουλευτική κυβέρνηση, προκειμένου να θεσπιστεί μια υπάκουη δικτατορία, αυτό αποκαλεί σταθερότητα. Δεν εννοεί ότι τα πράγματα είναι ήρεμα και απλά, αλλά ότι είναι υπό έλεγχο. Αυτό φυσικά είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία για τους λόγους που προανέφερα. Απλώς κοιτάξτε τις μελέτες σχετικά με την κοινή γνώμη.

Πολλές φορές, ειδικά μάλιστα κατά τη διάρκεια της αιγυπτιακής επανάστασης, πολλοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ έλεγαν επανειλημμένα πως ό,τι συνέβαινε στη χώρα εξαρτιόταν από το λαό της χώρας. Γνωρίζουμε βεβαίως, ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ εμπλεκόταν σε μεγάλο βαθμό σε οτιδήποτε συνέβαινε στα παρασκήνια της χώρας. Στη Λιβύη υπήρξε λιγότερο προφανής σχέση μεταξύ διοίκησης και Καντάφι. Πιστεύετε ότι χρησιμοποιούνται υπόγειες οδοί, ή πραγματικά οι ΗΠΑ δεν εμπλέκονται στη Λιβύη αυτή τη στιγμή;

Είμαι βέβαιος ότι οι ΗΠΑ συμμετέχουν στο βαθμό που μπορούν, αλλά να θυμάστε ότι δεν υποστηρίζει το καθεστώς Καντάφι. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 για παράδειγμα, η διοίκηση Ρόναλντ Ρέιγκαν αντιμετώπιζε τη Λιβύη λίγο πολύ σαν σάκο του μποξ. Όλες οι βομβιστικές επιθέσεις και οι προβοκάτσιες, δεν ήταν σχεδόν ποτέ χωρίς πρόσχημα. Δεν τους αρέσει το καθεστώς Καντάφι. Δεν είναι αυτό που λέμε "σταθερό" ή "υπάκουο". Έτσι, αυτά τα λίγα που κάνουν είναι, υποθέτω, για να υποστηρίξουν την εξέγερση. Δεν νομίζω ότι έχουν πάρα πολλά συμφέροντα στη Λιβύη. Ωστόσο, σύμφωνα με αναφορές που λαμβάνουμε από τη Λιβύη, οι άνθρωποι δέχονται επίθεση από ελικόπτερα Απάτσι και Σινούκ, και μαχητικά αεροσκάφη που προέρχονται από τις ΗΠΑ.

Μέχρι σήμερα, πολλοί άνθρωποι γιορτάζουν την παραίτηση του Μουμπάρακ. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα, λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο Ομάρ Σουλεϊμάν εξακολουθεί να είναι εν μέρει κυβερνήτης. Αυτός είναι ο άνθρωπος που ήταν γνωστός ως ο Δρ. Βασανιστής στον αραβικό κόσμο: υποστήριξε τα προγράμματα παράδοσης, υπάρχουν άνθρωποι στο Γκουαντάναμο, που λένε ότι τους βασάνισε ο ίδιος προσωπικά. Οι ΗΠΑ, που δεν έχουν μιλήσει εναντίον του, δεν συνειδητοποιούν ότι, δεδομένου ότι ο Ομπάμα δήλωσε πως επιθυμεί να βελτιώσει την εικόνα των ΗΠΑ, αυτό δε βοηθά;

Στην αρχή στήριζαν του Ομάρ Σουλεϊμάν, αλλά πολύ ήσυχα. Στην πραγματικότητα, η θέση του δεν είναι σαφής, φαίνεται να έχει λίγο πολύ εξαφανιστεί. Ωστόσο και ο Ομπάμα μίλησε για στήριξη του Μουμπάρακ στην περίφημη επίσκεψή του στο Κάιρο. Το 2009, σε συνέντευξη Τύπου στη διαδρομή προς το Κάιρο, όταν ρωτήθηκε εάν θα μιλήσει για το αυταρχικό, αυτοκρατορικό χαρακτήρα του καθεστώτος Μουμπάρακ, είπε: «Όχι, ο Μουμπάρακ είναι καλός άνθρωπος, κάνει καλά πράγματα, διατηρεί τη σταθερότητα και δεν πρόκειται να τον επικρίνω». Στην πραγματικότητα, ο Τόνι Μπλερ, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, έκανε μια πολύ ισχυρή δήλωση υποστήριξης του Μουμπάρακ και του πόσο υπέροχος ήταν. Φυσικά συνειδητοποιούν, όπως ο Αϊζενχάουερ 50 χρόνια πριν, ότι υπάρχει μια εκστρατεία μίσους και δεν κερδίζεις τους ανθρώπους με την υποστήριξη των δικτατόρων. Αλλά όπως εύστοχα επεσήμανε ο Κίσινγκερ, κύριος στόχος είναι αυτό που αποκαλούν σταθερότητα και διατήρηση του ελέγχου.

Οι ΗΠΑ και η ΕΕ δημοσιοποιούν αναφορές για τα ανθρώπινα δικαιώματα εδώ και πολλά χρόνια και φυσικά, η Λιβύη αποτελούσε μέρος τους, όπως και η Αίγυπτος. Γνωρίζουν καλά τα προβλήματα γύρω από τέτοια καθεστώτα και δικτατορίες. Ωστόσο, ποτέ δεν αντέδρασαν. Και τώρα συμβαίνει κάτι που προφανώς περίμεναν να συμβεί κάποια στιγμή στην ιστορία. Γιατί η αντίδρασή τους ήταν τόσο αποδιοργανωμένη;

Εγώ δεν τη βλέπω ως ιδιαίτερα αποδιοργανωμένη, να θυμάστε ότι αυτό είναι κάτι που γίνεται πολύ συχνά και μερικές φορές καθίσταται αδύνατο να στηρίξετε τον αγαπημένο σας δικτάτορα. Έχει υπάρξει μια ολόκληρη σειρά από τέτοιες περιπτώσεις παγκοσμίως: στις Φιλιππίνες, την Αϊτή, τη Νότια Κορέα, την Ινδονησία... Και υπάρχει μία σταθερή μέθοδος: Υποστήριξέ τους για όσο περισσότερο είναι δυνατό. Όταν δεν είναι πλέον εφικτό, ίσως είναι η σειρά του στρατού να στραφεί εναντίον τους ή να τους ξαποστείλει. Ξεχάστε τους, είναι η στιγμή να δηλώσουμε πως είμαστε στο πλευρό του λαού και πώς πάντα αγαπούσαμε τη δημοκρατία και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε όσο μεγαλύτερο μέρος του παραδοσιακού καθεστώτος είναι δυνατόν. Οι πολιτικές είναι πολύ απλές από την πλευρά των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ. Πάρτε για παράδειγμα την Τυνησία και τη δυτική Αφρική. Αποτελούν βασική κυριότητα της Γαλλίας.

Όπως προανέφερα, υπήρξε αφθονία εξεγέρσεων που έχουν κατασταλεί. Η τρέχουσα κατάσταση όμως ξεκίνησε ουσιαστικά το Νοέμβριο στη Δυτική Σαχάρα, το έδαφος που κατακτήθηκε τόσο βίαια από το Μαρόκο πριν από 30 χρόνια και κυβερνήθηκε πολύ σκληρά. Θεωρητικά έγινε στο πλαίσιο του ΟΗΕ, που έχει δεσμευτεί για τη συνέχιση της αποαποικιοποίησης. Το Νοέμβριο υπήρξε άλλη μια σημαντική ένδειξη διαμαρτυρίας και μαροκινά στρατεύματα μπήκαν και τα συνέθλιψαν όλα. Ο ΟΗΕ επιθυμούσε τουλάχιστον να διεξάγει σχετική έρευνα, αλλά συνεθλίβη από τη Γαλλία. Η Γαλλία θέλει να προστατεύσει το μαροκινό της σύμμαχό και να αποφύγει μια έρευνα για τα εγκλήματά του. Οι ΗΠΑ ανήκουν στα ισχυρά κράτη, και αυτός είναι ο τρόπος που συμπεριφέρονται τέτοια κράτη. Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν.

Ποια είναι η γνώμη σας, τότε, για το γεγονός ότι ο διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, Τζάιμς Κλάπερ, κατηγορήθηκε ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών έχασαν τα προειδοποιητικά σημάδια της αναταραχής στην Αίγυπτο; Ήταν απλώς μια δημόσια πρόσοψη και η διοίκηση γνώριζε τι συνέβαινε ή ήταν ειλικρινές;

Νομίζω ότι ήταν γνήσιο. Σίγουρα είχαν κάποια αίσθηση του τι συνέβαινε, αλλά προφανώς δεν ανέμεναν εξέγερση τέτοιου είδους και σίγουρα γνώριζαν για την καταπίεση των διαμαρτυριών. Στην περίπτωση της Τυνησίας, θεωρούνταν φάρος δημοκρατίας και προόδου στην περιοχή. Μερικά από τα σχετικά άρθρα φαίνονται ντροπιαστικά αν τα διαβάσετε τώρα. Αλλά ήξεραν. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες γνωστοποιήσεις της Wikileaks ήταν σειρά μηνυμάτων από τον Αμερικανό πρέσβη στην Τυνησία, ο οποίος έλεγε ευθέως, αυτό είναι ένα αστυνομικό κράτος, δεν υπάρχει ελευθερία λόγου, το κοινό είναι εξοργισμένο με τη διαφθορά της κυβερνώσα οικογένειας. Γνώριζαν, αλλά το... δόγμα επικράτησε. Ήταν ήσυχα, οπότε όλα ήταν μια χαρά.

Θεωρώντας ότι η επανάσταση στην Αίγυπτο δεν έχει ακόμη καταφέρει να εκπληρώσει πλήρως τις απαιτήσεις των ανθρώπων που την προκάλεσαν, εάν είχε πετύχει με τον τρόπο που οραματίστηκαν, τι επίπτωση πιστεύετε ότι θα είχε στη Βόρεια Αφρική και την περιοχή της Μέσης Ανατολής;

Λοιπόν, η Αίγυπτος είναι μια σημαντική χώρα. Έχει μια μακρά, ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν έτοιμη για μια βιομηχανική επανάσταση. Θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί. Ήταν μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη των ΗΠΑ την ίδια στιγμή, αλλά οι ΗΠΑ ήταν ελεύθερες. Η Αίγυπτος ήταν υπό τον έλεγχο της Αγγλίας κυρίως, η οποία δεν θα το επέτρεπε, και η ιστορία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Νομίζω ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν την πλήρη άνθηση της δημοκρατίας στην Αίγυπτο, ακριβώς για τον λόγο που ανέφερα. Στην Αίγυπτο, ακόμη περισσότερο από τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο, οι ΗΠΑ θεωρούνται ο κύριος εχθρός. Δεν συμφωνούν με την πολιτική των ΗΠΑ για το Ιράν. Στην πραγματικότητα αντιτίθενται σε αυτήν στα περισσότερα θέματα. [...] Όπως γνωρίζετε, υπήρξε μια απειλή ότι η Αίγυπτος θα προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει τις πηγές ενέργειας της περιοχής προς όφελος του πληθυσμού της αντί των δυτικών επενδυτών, δυνάμεων και κυβερνώσας ελίτ. Αυτή είναι πραγματική απειλή. Θέλω να πω ότι γι’ αυτό η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες στήριζαν παραδοσιακά το ριζοσπαστικό ισλαμικό φονταμενταλισμό, στη Σαουδική Αραβία κατά κύριο λόγο, αντί για τον κοσμικό εθνικισμό. Αυτό τους δίνει, νομίζω, σταθερότητα.

Ο Ομάρ Σουλεϊμάν δήλωσε κατά τη διάρκεια των ταραχών στην Αίγυπτο, ότι ουσιαστικά ο αραβικός κόσμος δεν ήταν ακόμη έτοιμος για τη δημοκρατία. Συμφωνείτε με αυτό ή απλώς αντανακλά τις ανησυχίες των ΗΠΑ για την περιοχή;

Νομίζω ότι μια πιο ακριβής δήλωση θα ήταν ότι η ελίτ στη Δύση, στην Αίγυπτο, καθώς και στο Ιράν και αλλού δεν είναι έτοιμη για τη δημοκρατία. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι για τη δημοκρατία παντού. Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελίτ.

Πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας στις τρέχουσες εξεγέρσεις σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική;

Αυτό δεν απαντάται με ένα ναι ή ένα όχι. Μπορούν να υπάρξουν επιμέρους επιτυχίες και αποτυχίες. Αλλά μία μερική αποτυχία μπορεί να αφήσει μία κληρονομιά που θα αποτελέσει τη βάση για την επόμενη επιτυχία. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν σημαντικές επιδράσεις. Πρόκειται για πραγματικά εντυπωσιακές εξεγέρσεις, αλλά το κατά πόσο θα ταρακουνήσουν τον παραδοσιακό κόσμο της κυριαρχίας, δεν μπορούμε πραγματικά να το γνωρίζουμε.


 
 
Picture
Επίδομα Κοινωνικής αλληλεγγύης ελάμβανε ο Μιχάλης Λιάπης το 2008, ενώ ήταν υπουργός Πολιτισμού, τουλάχιστον όπως φαίνεται στη φορολογική του δήλωση.

Συγκεκριμένα και σύμφωνα με το OpinionPost.gr, ο κ. Λιάπης, στη φορολογική του δήλωση για το οικονομικό έτος 2009 αναφέρει ότι εισέπραξε «καθαρό ποσό επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ)» 6.434,49 ευρώ. Επίσης αναφέρεται το ποσό της βουλευτικής αποζημίωσης για το έτος 2008: «Άθροισμα καθαρών εισοδημάτων, που φορολογούνται με το ζ’ ψήφισμα (βουλευτές – δικαστές)»: 35.308,20 ευρώ (εκείνη την περίοδο οι βουλευτές φορολογούνταν μόνο για το μισό του βουλευτικού μισθού τους!). Και δεν είναι τα μόνα εισοδήματα καθώς όπως φαίνεται δήλωσε από «μισθούς, ημερομίσθια κτλ» 13.740,96 ευρώ, ενώ από «επικουρικές συντάξεις, μερίσματα κτλ» 17.584,59 ευρώ και από εκμίσθωση κατοικιών 27.400 ευρώ! Αναφέρεται επίσης ένα ποσό 70.000 ευρώ που προέρχεται από «διάθεση περιουσιακών στοιχείων, εισαγωγή συναλλάγματος, δάνεια, δωρεές κλπ».

Από την πλευρά του ο πρώην υπουργός μιλάει για τυπογραφικό λάθος και αβλεψία του λογιστή του.

Διαβάστε περισσότερα στο http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=109512

 

Δείτε την ομιλία από μια κάτοικο στην Κερατέα
 
Picture

Πρωτοφανής ρύθμιση αλλά αληθινή! Με την παράγραφο 12 του άρθρου 45 του φορολογικού νομοσχεδίου το δημόσιο θα μπορεί και μάλιστα αναδρομικά από την 12.12.2010, «να εξοφλεί «παντός είδους» (!!!) υποχρεώσεις του, σε εθνικό (από πότε υπάρχει εθνικό νόμισμα;) ή αλλοδαπό νόμισμα, προς όλους τους φορείς του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, με τη σύμφωνη γνώμη τους, με έκδοση κρατικών χρεογράφων, ή εντόκων γραμματίων ή ομολόγων ή άλλων τίτλων δανεισμού (!!!), στο πλαίσιο του εκάστοτε εκτελούμενου προϋπολογισμού»!!! Αυτά γράφονται επί λέξει, στην εν λόγω διάταξη του φορολογικού νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από δω και μπρος το δημόσιο θα σταματήσει περίπου να πληρώνει μετρητά αλλά θα εκδίδει για την αντίστοιχη εκπλήρωση της υποχρέωσης ομόλογα ή και οποιοδήποτε άλλο τίτλο δανεισμού (ποιους άραγε;)! Το ότι η λήψη ομολόγων για την εξόφληση της υποχρέωσης του δημοσίου, θα χρειάζεται τη «σύμφωνη γνώμη» του παραλήπτη, είναι μάλλον τυπικό γεγονός, αφού το δημόσιο μπορεί κάλλιστα να εκβιάζει, και μάλιστα επιτυχώς, προς αυτήν την κατεύθυνση. 

Η κυβέρνηση με αυτήν την πρωτοφανή ρύθμιση:
• Πραγματοποιεί μια ιδιόμορφη στάση πληρωμών στην εκτέλεση των υποχρεώσεων του δημοσίου
• Εκδίδει στην πραγματικότητα, δίπλα στο ευρώ, ένα νέο, περίπου αναγκαστικό, γενικευμένο μέσο πληρωμής υποχρεώσεων, τα ομόλογα του δημοσίου! Αυτά τα ομόλογα θα χρησιμοποιούνται, έτσι, στην πράξη, ως παράλληλο υποβαθμισμένο «εσωτερικό νόμισμα», μέσω του οποίου το κράτος θα αποπληρώνει τις ΄΄υποχρεώσεις΄΄ του και θα πραγματοποιεί, ταυτόχρονα, ενός είδους εσωτερική υποτίμηση!
• Προχωρά ή τουλάχιστον επιχειρεί να προχωρήσει, σε μια αναδιάρθρωση των υποχρεώσεων του δημοσίου, με «κούρεμα» των οφειλών προς τρίτους, που μπορεί να φτάνει μέχρι και 30%, ανάλογα με την περίπτωση και τη σχετική Υπουργική απόφαση!
• Μεταφέρει υποχρεώσεις του Δημοσίου, που θα έπρεπε να πληρωθούν σήμερα, στο απώτερο μέλλον και με άγνωστους όρους, που θα αποφασίζονται με πλήρη αδιαφάνεια από τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομίας
• Προχωρά σε νέες πρωτοφανείς λογιστικές αλχημείες, αφού στους προϋπολογισμούς θα εγγράφονται ως δαπάνες μόνο οι δεδουλευμένοι τόκοι των εκδιδόμενων ομολόγων, πράγμα που θα επιφέρει τη λογιστική, και μόνο, μείωση των ελλειμμάτων, μεταφέροντας στο μέλλον τα μεγάλα βάρη και αυξάνοντας, φυσικά, ακόμα πιο πολύ το δημόσιο χρέος!

Η κυβέρνηση με αυτήν την απίστευτη ρύθμιση, της οποίας περιγράψαμε μόλις κάποιες από τις πολλές δυσμενέστατες συνέπειες, στην ουσία αναγνωρίζει τη χρεοκοπία της χώρας, ενώ, ταυτόχρονα,  προκαλεί μια μεγάλη παράλυση και αποδιοργάνωση των δημοσίων συναλλαγών και της οικονομίας!

Από δω και μπρος οι προμηθευτές του δημοσίου θα χρεώνουν με ένα «μεγάλο καπέλο» τις υπηρεσίες τους, τινάζοντας τον πληθωρισμό σε νέα ύψη, αφού θα γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιθανόν να εξοφληθούν με υποτιμημένα ομόλογα!

Άραγε θα πλημμυρίσουμε με νέα ομολογιακά περιφερόμενα χαρτιά, που θα υποβαθμίζονται και θα υποτιμώνται συνεχώς;
Είναι η αναγνώριση αποτυχίας και αδιεξόδου!
Αυτή η ώρα είναι ώρα μιας μεγάλης προοδευτικής ανατροπής που θα αντιμετωπίσει με ένα νέο ριζοσπαστικό τρόπο το δημόσιο χρέος πριν ο τόπος ζήσει μια ολική καταστροφή που θα είναι ανεπίστρεπτη!


Του Παναγιώτη Λαφαζάνη, από το www.iskra.gr