Μετά τον πρωθυπουργό στο πανεπιστήμιο της Γερμανίας ήρθε και η σειρά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης να τα «ακούσει» από τους παρευρισκόμενους.
0 Comments
Χτες ο υπουργός Οικονομικών, ο «σοσιαλιστής» και διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης των ...«αντιεξουσιαστών», ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε συνέντευξη με θέμα την «επικαιροποίηση» του μνημονίου. Θυμίζουμε ότι το μνημόνιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ προωθείται με εφόδιο την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ. Θυμίζουμε, επίσης, ότι η τρίτη κατά σειρά επικαιροποίηση του μνημονίου προέκυψε κατά τη νέα επίσκεψη της εκλεκτής αντιπροσωπείας των «τεχνογνωστών» του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
Ομως δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της που έχουν τη χαρά της «βοήθειας» του ΔΝΤ. Εκτός από την κυβέρνηση Παπανδρέου - δηλαδή εκτός από την ελληνική πλουτοκρατία - το ΔΝΤ σπεύδει να συνδράμει την πλουτοκρατία και τα καθεστώτα της όπου Γης.
Πολλά από αυτά βρίσκονται, μάλιστα, στη «γειτονιά» μας.
Για παράδειγμα:
1) Στις 18 Νοεμβρίου 2008 ο επικεφαλής του ΔΝΤ έλαβε μια πολύ σημαντική διάκριση: Του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία» από τον πρόεδρο της Τυνησίας, τον Μπεν Αλί. Οπως εξήγησε ο Μπεν Αλί, μέλος και ο ίδιος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ βραβεύτηκε «για τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο». Οσο για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, κάνοντας μια μικρή επίδειξη των πνευματικών και δημοκρατικών χαρισμάτων του, αμέσως μετά τη διάκριση που έλαβε, δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική. Είμαι σίγουρος - πρόσθεσε ο κ. Στρος Καν - ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχτεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά». «Στις συζητήσεις που είχα με τους κ.κ. Μπεν Αλί και Ταουφίκ Μπακάρ πείστηκα ότι η Τυνησία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ότι οι προοπτικές είναι ευνοϊκές. Συνεχάρην τις αρχές (...)», κατέληξε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.
Κατά τη συμπλήρωση δύο ετών από την επιδαψίλευση τιμών εκ μέρους του Μπεν Αλί προς τον Ντομινίκ Στρος Καν, το Σεπτέμβριο του 2010, το ΔΝΤ συνέταξε έκθεση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Τυνησία. Η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε για «σοβαρή και μακρόχρονη διακυβέρνηση» στην Τυνησία, η οποία όπως προέβλεπε θα γινόταν ακόμα ...σοβαρότερη και θα εξασφάλιζε την περαιτέρω μακροημέρευσή της, λαμβάνοντας τα εξής μέτρα: Αυξήσεις των έμμεσων φόρων για το λαό, μειώσεις του φόρου για τις επιχειρήσεις, παροχή «πακέτων στήριξης» στις τράπεζες, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ. Μόλις δυο μήνες μετά την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, ο λαός της Τυνησίας εξεγέρθηκε ενάντια στη φτώχεια και τον αυταρχισμό του δικτατορικού καθεστώτος Μπεν Αλί. Ο τελευταίος, κυνηγημένος από χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν ψωμί - και αφού πρώτα το καθεστώς του είχε δολοφονήσει εκατοντάδες από αυτούς - απέδρασε από τη χώρα, επιβιβαζόμενος σε ελικόπτερο με κατεύθυνση τη Σαουδική Αραβία...
2) Το Φεβρουάριο του 2010 οργανώθηκε ειδική αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ στην Αίγυπτο. Δυο μήνες αργότερα εξέδωσε το πόρισμά της υπό μορφή έκθεσης. Παρά τις «τεχνικές γνώσεις» του ΔΝΤ, ουδεμία πρόβλεψη περιέχεται στην έκθεσή του για όσα θα ακολουθούσαν μόλις ένα χρόνο αργότερα.
Στην Αίγυπτο, άλλωστε, είναι εγκατεστημένη μόνιμη αποστολή του ΔΝΤ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πολιτική που συμφωνήθηκε μεταξύ καθεστώτος Μουμπάρακ - ΔΝΤ και η οποία επικυρώθηκε με νόμο το 1991, μεταξύ άλλων προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση 314 επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Ο Μουμπάρακ πρόλαβε πριν την εκδίωξή του να ξεπουλήσει τα 2/3 αυτών των επιχειρήσεων.
Ενώ στην Αίγυπτο οι πραγματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια, ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 13 ευρώ, ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κοτόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευταίο διάστημα από 30 έως και 150%, το 40% των Αιγυπτίων ζει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα, οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτελούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνεργοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενικά επίπεδα του 90%, σε συμπόσιο, που διοργανώθηκε στις αρχές του 2011 από το Αιγυπτιακό Κέντρο Ερευνών, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ, ονόματι Αλαν Μακ Αρθουρ, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των κρατικών επιδοτήσεων στα πετρελαιοειδή. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιδοτήσεις των πετρελαιοειδών στην Αίγυπτο απορροφούν το 15% των κοινωνικών δαπανών (όταν οι επιδοτήσεις των τροφίμων αποτελούν μόλις το 4%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι εκείνο που στην ουσία ζήτησε το ΔΝΤ ήταν η πλήρης κατάργηση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα!
Η εξέγερση του αιγυπτιακού λαού εκδηλώθηκε μόλις μια βδομάδα μετά την παραπάνω «πρόταση» του ΔΝΤ...
3) Εκτός από την Τυνησία και την Αίγυπτο (και την Ελλάδα, φυσικά), την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ φαίνεται να έχει λάβει και ο λαός της Λιβύης! Μετά από έρευνα που έκαναν κάποια «σκαθάρια» του διαδικτύου (σ.σ.: η στήλη άντλησε την πληροφορία από το «redflayplanet.blogspot.com»), μαθαίνουμε ότι υπάρχει σωρεία συγχαρητηρίων εκθέσεων του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση του Καντάφι. * Στα κείμενα του ΔΝΤ (περιέχονται και στο σάιτ «Global Arab Network») σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης και τη σημαντική πρόοδο στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα. Η επίπτωση της παγκόσμιας κρίσης στη Λιβύη έχει περιοριστεί (...). Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές της Λιβύης συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές». * Επίσης στις εκθέσεις του για τη Λιβύη «το ΔΝΤ επαίνεσε την πρόοδοπου επιτεύχθηκε στην ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και την αναδιάρθρωση. Ειδικότερα, εξέφρασε ικανοποίηση για την πρόσφατη σύσταση μιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων για να ασχοληθεί με τα επισφαλή δάνεια, καθώς και τη μερική ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης δημόσιας τράπεζας».
Το πιο ενδιαφέρον απ' όλα, όμως, είναι τούτου: Η πλέον ευνοϊκή για το μέλλον της Λιβύης έκθεση του ΔΝΤ είναι αυτή που δημοσιεύεται πρώτη - πρώτη στον κατάλογο των σχετικών εκθέσεων, που περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ υπό τον τίτλο «The Socialist People's Libyan Arab Jamahiriya and the IMF». Στη συγκεκριμένη έκθεση:
α) Το ΔΝΤ επαινεί το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσματα ρευστότητας» που έχει επιτύχει στον τραπεζικό τομέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισμού» που προωθεί, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελεί με την «υποστήριξη του ΔΝΤ» κ.ο.κ.
β) Το ΔΝΤ «χαιρετίζει» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινεί και «συγχαίρει τις αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραμμά τους». Εκτιμά ότι «οι προοπτικές για την οικονομία της Λιβύης παραμένουν θετικές». Υποστηρίζει με σθένος την ανάγκη να «προσαρμοστεί» το εργατικό δυναμικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια. γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του καταλήγει ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισμένες οικονομικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν: «Μέχρι στιγμής»...
Η έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου 2011. Δηλαδή, η εξέγερση του λαού της Λιβύης εκδηλώθηκε σε λιγότερο από μια βδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση των επαίνων του ΔΝΤ προς το καθεστώς Καντάφι.
Από http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/2/2011&id=13201&pageNo=39&direction=-1
Ομως δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της που έχουν τη χαρά της «βοήθειας» του ΔΝΤ. Εκτός από την κυβέρνηση Παπανδρέου - δηλαδή εκτός από την ελληνική πλουτοκρατία - το ΔΝΤ σπεύδει να συνδράμει την πλουτοκρατία και τα καθεστώτα της όπου Γης.
Πολλά από αυτά βρίσκονται, μάλιστα, στη «γειτονιά» μας.
Για παράδειγμα:
1) Στις 18 Νοεμβρίου 2008 ο επικεφαλής του ΔΝΤ έλαβε μια πολύ σημαντική διάκριση: Του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία» από τον πρόεδρο της Τυνησίας, τον Μπεν Αλί. Οπως εξήγησε ο Μπεν Αλί, μέλος και ο ίδιος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ βραβεύτηκε «για τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο». Οσο για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, κάνοντας μια μικρή επίδειξη των πνευματικών και δημοκρατικών χαρισμάτων του, αμέσως μετά τη διάκριση που έλαβε, δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική. Είμαι σίγουρος - πρόσθεσε ο κ. Στρος Καν - ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχτεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά». «Στις συζητήσεις που είχα με τους κ.κ. Μπεν Αλί και Ταουφίκ Μπακάρ πείστηκα ότι η Τυνησία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ότι οι προοπτικές είναι ευνοϊκές. Συνεχάρην τις αρχές (...)», κατέληξε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.
Κατά τη συμπλήρωση δύο ετών από την επιδαψίλευση τιμών εκ μέρους του Μπεν Αλί προς τον Ντομινίκ Στρος Καν, το Σεπτέμβριο του 2010, το ΔΝΤ συνέταξε έκθεση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Τυνησία. Η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε για «σοβαρή και μακρόχρονη διακυβέρνηση» στην Τυνησία, η οποία όπως προέβλεπε θα γινόταν ακόμα ...σοβαρότερη και θα εξασφάλιζε την περαιτέρω μακροημέρευσή της, λαμβάνοντας τα εξής μέτρα: Αυξήσεις των έμμεσων φόρων για το λαό, μειώσεις του φόρου για τις επιχειρήσεις, παροχή «πακέτων στήριξης» στις τράπεζες, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ. Μόλις δυο μήνες μετά την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, ο λαός της Τυνησίας εξεγέρθηκε ενάντια στη φτώχεια και τον αυταρχισμό του δικτατορικού καθεστώτος Μπεν Αλί. Ο τελευταίος, κυνηγημένος από χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν ψωμί - και αφού πρώτα το καθεστώς του είχε δολοφονήσει εκατοντάδες από αυτούς - απέδρασε από τη χώρα, επιβιβαζόμενος σε ελικόπτερο με κατεύθυνση τη Σαουδική Αραβία...
2) Το Φεβρουάριο του 2010 οργανώθηκε ειδική αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ στην Αίγυπτο. Δυο μήνες αργότερα εξέδωσε το πόρισμά της υπό μορφή έκθεσης. Παρά τις «τεχνικές γνώσεις» του ΔΝΤ, ουδεμία πρόβλεψη περιέχεται στην έκθεσή του για όσα θα ακολουθούσαν μόλις ένα χρόνο αργότερα.
Στην Αίγυπτο, άλλωστε, είναι εγκατεστημένη μόνιμη αποστολή του ΔΝΤ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πολιτική που συμφωνήθηκε μεταξύ καθεστώτος Μουμπάρακ - ΔΝΤ και η οποία επικυρώθηκε με νόμο το 1991, μεταξύ άλλων προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση 314 επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Ο Μουμπάρακ πρόλαβε πριν την εκδίωξή του να ξεπουλήσει τα 2/3 αυτών των επιχειρήσεων.
Ενώ στην Αίγυπτο οι πραγματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια, ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 13 ευρώ, ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κοτόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευταίο διάστημα από 30 έως και 150%, το 40% των Αιγυπτίων ζει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα, οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτελούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνεργοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενικά επίπεδα του 90%, σε συμπόσιο, που διοργανώθηκε στις αρχές του 2011 από το Αιγυπτιακό Κέντρο Ερευνών, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ, ονόματι Αλαν Μακ Αρθουρ, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των κρατικών επιδοτήσεων στα πετρελαιοειδή. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιδοτήσεις των πετρελαιοειδών στην Αίγυπτο απορροφούν το 15% των κοινωνικών δαπανών (όταν οι επιδοτήσεις των τροφίμων αποτελούν μόλις το 4%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι εκείνο που στην ουσία ζήτησε το ΔΝΤ ήταν η πλήρης κατάργηση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα!
Η εξέγερση του αιγυπτιακού λαού εκδηλώθηκε μόλις μια βδομάδα μετά την παραπάνω «πρόταση» του ΔΝΤ...
3) Εκτός από την Τυνησία και την Αίγυπτο (και την Ελλάδα, φυσικά), την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ φαίνεται να έχει λάβει και ο λαός της Λιβύης! Μετά από έρευνα που έκαναν κάποια «σκαθάρια» του διαδικτύου (σ.σ.: η στήλη άντλησε την πληροφορία από το «redflayplanet.blogspot.com»), μαθαίνουμε ότι υπάρχει σωρεία συγχαρητηρίων εκθέσεων του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση του Καντάφι. * Στα κείμενα του ΔΝΤ (περιέχονται και στο σάιτ «Global Arab Network») σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης και τη σημαντική πρόοδο στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα. Η επίπτωση της παγκόσμιας κρίσης στη Λιβύη έχει περιοριστεί (...). Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές της Λιβύης συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές». * Επίσης στις εκθέσεις του για τη Λιβύη «το ΔΝΤ επαίνεσε την πρόοδοπου επιτεύχθηκε στην ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και την αναδιάρθρωση. Ειδικότερα, εξέφρασε ικανοποίηση για την πρόσφατη σύσταση μιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων για να ασχοληθεί με τα επισφαλή δάνεια, καθώς και τη μερική ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης δημόσιας τράπεζας».
Το πιο ενδιαφέρον απ' όλα, όμως, είναι τούτου: Η πλέον ευνοϊκή για το μέλλον της Λιβύης έκθεση του ΔΝΤ είναι αυτή που δημοσιεύεται πρώτη - πρώτη στον κατάλογο των σχετικών εκθέσεων, που περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ υπό τον τίτλο «The Socialist People's Libyan Arab Jamahiriya and the IMF». Στη συγκεκριμένη έκθεση:
α) Το ΔΝΤ επαινεί το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσματα ρευστότητας» που έχει επιτύχει στον τραπεζικό τομέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισμού» που προωθεί, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελεί με την «υποστήριξη του ΔΝΤ» κ.ο.κ.
β) Το ΔΝΤ «χαιρετίζει» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινεί και «συγχαίρει τις αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραμμά τους». Εκτιμά ότι «οι προοπτικές για την οικονομία της Λιβύης παραμένουν θετικές». Υποστηρίζει με σθένος την ανάγκη να «προσαρμοστεί» το εργατικό δυναμικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια. γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του καταλήγει ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισμένες οικονομικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν: «Μέχρι στιγμής»...
Η έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου 2011. Δηλαδή, η εξέγερση του λαού της Λιβύης εκδηλώθηκε σε λιγότερο από μια βδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση των επαίνων του ΔΝΤ προς το καθεστώς Καντάφι.
Από http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/2/2011&id=13201&pageNo=39&direction=-1
Ησυχία πια δεν μπορούν να βρούνε οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ και όσων κυβέρνησαν το τόπο τα τελευταία χρόνια. Ο λαός που αρχίζει να βγαίνει σιγά σιγά από το λήθαργο τους κυνηγά και τους γιουχάρει παντού, είτε σε δημόσιους χώρους, είτε σε διάφορες εκδηλώσεις είτε στα ακριβά εστιατόρια που συχνάζουν. Το παραπάνω βίντεο από ομιλία του παπατζή στο Βερολίνο
Χιλιάδες κόσμος συμμετείχε στην μεγαλειώδη απεργία της 23 Φλεβάρη 2011.
Ο τεράστιος όγκος της πορείας έγινε προφανώς και η αιτία να ανησυχήσουν σοβαρά τα ανδρείκελα που μας κυβερνάνε. Αποτέλεσμα οι διαρκείς ρίψεις χημικών από τα ματ σε πολλά σημεία της πορείας, με σκοπό να την καταστείλουν. Αυτό βέβαια δεν είναι πρωτοφανές, καθώς και το Δεκέμβρη είχαν ακολουθήσει την ίδια τακτική. Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου καθώς και η οργή του, αρχίζουν και τους τρομοκρατούν απ ότι φαίνεται σοβαρά.
Έτσι η απαξίωση πάντα των διαδηλώσεων από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που ελέγχουν, φαίνεται ότι πλέον δεν τους αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και προσπαθούν να χτυπάνε τη διαδήλωση σε πολλά σημεία με δεκάδες χημικά ώστε να διασπάσουν τον κόσμο, να πάψει να συμμετέχει, καθώς η κατάσταση με την οργή πια των χιλιάδων διαδηλωτών είναι πολύ πιθανό να τους ξεφύγει μέσα από τα χέρια.
Ο τεράστιος όγκος της πορείας έγινε προφανώς και η αιτία να ανησυχήσουν σοβαρά τα ανδρείκελα που μας κυβερνάνε. Αποτέλεσμα οι διαρκείς ρίψεις χημικών από τα ματ σε πολλά σημεία της πορείας, με σκοπό να την καταστείλουν. Αυτό βέβαια δεν είναι πρωτοφανές, καθώς και το Δεκέμβρη είχαν ακολουθήσει την ίδια τακτική. Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου καθώς και η οργή του, αρχίζουν και τους τρομοκρατούν απ ότι φαίνεται σοβαρά.
Έτσι η απαξίωση πάντα των διαδηλώσεων από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που ελέγχουν, φαίνεται ότι πλέον δεν τους αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και προσπαθούν να χτυπάνε τη διαδήλωση σε πολλά σημεία με δεκάδες χημικά ώστε να διασπάσουν τον κόσμο, να πάψει να συμμετέχει, καθώς η κατάσταση με την οργή πια των χιλιάδων διαδηλωτών είναι πολύ πιθανό να τους ξεφύγει μέσα από τα χέρια.
Παρ’όλα αυτά και παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες της αστυνομίας και των προϊσταμένων της χούντας ώστε να διαλυθεί ο κόσμος το συντομότερο δυνατό, ένα μεγάλο κομμάτι από τους διαδηλωτές, παρέμεινε μέχρι και αργά το απόγευμα έξω από τη βουλή φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα, με πρώτο και κύριο το κλασικό πλέον «κλέφτες κλέφτες».
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν μπορούν να δείξουν σε καμία περίπτωση το μέγεθος και το παλμό από τη διαδήλωση, καθώς είναι τραβηγμένες από χαμηλά . Είναι όμως μια μικρή προσπάθεια ενημέρωσης καθώς ξέρουμε ότι όλα τα μεγάλα μέσα θα απαξιώσουν και πάλι αυτή τη μεγαλειώδη απεργία, θα δείξουν αυτά που θέλουν και θα τα κρίνουν με το γνωστό προβοκατόρικο τρόπο.
Για να δείτε φτογραφίες από την πορεία πατήστε εδώ
(Οι φωτογραφίες είναι ελεύθερες προς κάθε χρήση, με σκοπό την ενημέρωση.)
1 ΜΑΡΤΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 7 Μ.Μ. ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»
Από την ομάδα του ιστολογίου
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν μπορούν να δείξουν σε καμία περίπτωση το μέγεθος και το παλμό από τη διαδήλωση, καθώς είναι τραβηγμένες από χαμηλά . Είναι όμως μια μικρή προσπάθεια ενημέρωσης καθώς ξέρουμε ότι όλα τα μεγάλα μέσα θα απαξιώσουν και πάλι αυτή τη μεγαλειώδη απεργία, θα δείξουν αυτά που θέλουν και θα τα κρίνουν με το γνωστό προβοκατόρικο τρόπο.
Για να δείτε φτογραφίες από την πορεία πατήστε εδώ
(Οι φωτογραφίες είναι ελεύθερες προς κάθε χρήση, με σκοπό την ενημέρωση.)
1 ΜΑΡΤΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 7 Μ.Μ. ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»
Από την ομάδα του ιστολογίου
Οι λογιστές που μας κυβερνούν έχουν την αίσθηση ότι το Βατοπέδι ήταν «το σκάνδαλο», ενώ το ξεπούλημα 50 δισεκατομμυρίων δημόσιου πλούτου σε περίοδο κρίσης, με χρονοδιάγραμμα αναγκαστικής εκποίησης, θα είναι «εθνικό έργο» αξιοπρέπειας και καλής διακυβέρνησης.
Βέβαια, οι αγοραστές δεν θα έχουν παρά να περιμένουν να τελειώνει ο χρόνος για κάποια από τις επόμενες δόσεις, οπότε η κυβέρνηση θα ξεπουλήσει όσο όσο, μιλώντας για υποχρεωτική εκποίηση διότι «το επιβάλλει ο μονόδρομος». Προκλητικά δε θα μας καλούν να τους πούμε τότε ποιους εναλλακτικούς αγοραστές έχουμε υπόψη μας.
Οι λογιστές, οι τοκογλύφοι των τραπεζών και των εργολάβων καθώς και τα φερέφωνά τους, ανακάλυψαν την ανάγκη να παριστάνουν τις μωρές παρθένες έναντι υπαλλήλων διεθνών οργανισμών που τους εξέθεσαν δημοσιοποιώντας τον ήδη υπάρχοντα προγραμματισμό του μεγαλύτερου σκανδάλου της σύγχρονης Ελλάδας. Καμώνονται ότι τσακώθηκαν μαζί τους, ασφαλώς όχι βέβαια για την πολιτική, αλλά για την επικοινωνία της λογιστικής της εκποίησης. Αναρωτιέμαι, πού πάει η κυβέρνηση; Είναι δυνατό να τσακώνεται με τους εκπροσώπους «της μονοδρομικής λύσης σωτηρίας της χώρας»; Με αυτούς στους «οποίους χρωστάμε και δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε»;
Η ανακοίνωση εκ μέρους των υπαλλήλων της τρόικας για την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου, αποκληρώνοντας τις επόμενες γενιές, απέδειξε ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργεί η δημοκρατία. Η Βουλή δεν είχε καν το δικαίωμα να ψηφίσει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Τους βουλευτές η κυβέρνηση τους βλέπει απλά ως μαριονέτες ενός θεάτρου σκιών που ψηφίζουν την περαίωση με την οποία οι φοροφυγάδες καλούνται να βάλουν χαρτόσημα στη φοροκλοπή τους, αλλά είναι έτοιμοι να στείλουν φτωχούς ανθρώπους φυλακή εάν δεν πληρώσουν 1,40 ευρώ. Μια κυβέρνηση που ωρύεται ότι δεν θα αφήσει να καταργηθεί η νομιμότητα, ενώ παραβιάζει κάθε μέρα το Σύνταγμα. Η οποία εισήγαγε στη Βουλή τη διαγραφή 24 δισεκατομμυρίων χρεών εκείνων που εδώ και χρόνια πράττουν: «δεν πληρώνω - δεν πληρώνω για τα εκατομμύριά μου»...
Οι δημόσιες δηλώσεις των αλλοδαπών υπαλλήλων αποκάλυψαν ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργεί η δημοκρατία. Την εκποίηση δεν την γνώριζε θεσμικά ούτε καν το υπουργικό συμβούλιο. Μόνο ένας υπουργός. Ισως και κάποιοι κομματικοί που η πολιτική τους ευστροφία τούς οδήγησε καμαρωτοί καμαρωτοί να δηλώνουν ότι αυτά τα προέβλεπε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλοι, της Ν.Δ., περιφέρονταν από κανάλι σε κανάλι υποστηρίζοντας ότι εκείνοι τα είπαν πριν την τρόικα. Ω! Τι τιμή και τι δόξα!
Η φασαρία για την αποκάλυψη της εκποίησης δείχνει ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απέτυχε ακόμα και στην πρόθεσή της να δημιουργήσει τεχνική κρίση με την τρόικα, για λόγους επικοινωνιακούς και εκλογικούς. Δείχνει, επίσης, ότι η τρόικα θέλει να δέσει τον γάιδαρο των συμφερόντων που εκπροσωπεί τώρα που υπάρχει μια κυβέρνηση που της επιτρέπει επί της ουσίας όλα. Διότι, μη μου πείτε ότι είναι αδιάφορο το ότι δεν υπάρχουν ανάλογα επεισόδια στο Δουβλίνο. Οτι ουδείς τόλμησε να πει οποιαδήποτε κουβέντα εις βάρος της Ιρλανδίας. Οτι η τρόικα δεν τόλμησε να κάνει εκεί αυτά που κάνει εδώ. Διότι αυτές οι διαφορές μάλλον δεν οφείλονται στο ότι τα εκεί τροϊκανόπαιδα έχουν καλύτερο χαρακτήρα από τα εδώ. Μάλλον τελικά έχει να κάνει με το τι κυβέρνηση και επιχειρηματίες «διαθέτει» η Ελλάδα...
*Άρθρο του Νίκου Κοτζιά, συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 20/02/2011
Βέβαια, οι αγοραστές δεν θα έχουν παρά να περιμένουν να τελειώνει ο χρόνος για κάποια από τις επόμενες δόσεις, οπότε η κυβέρνηση θα ξεπουλήσει όσο όσο, μιλώντας για υποχρεωτική εκποίηση διότι «το επιβάλλει ο μονόδρομος». Προκλητικά δε θα μας καλούν να τους πούμε τότε ποιους εναλλακτικούς αγοραστές έχουμε υπόψη μας.
Οι λογιστές, οι τοκογλύφοι των τραπεζών και των εργολάβων καθώς και τα φερέφωνά τους, ανακάλυψαν την ανάγκη να παριστάνουν τις μωρές παρθένες έναντι υπαλλήλων διεθνών οργανισμών που τους εξέθεσαν δημοσιοποιώντας τον ήδη υπάρχοντα προγραμματισμό του μεγαλύτερου σκανδάλου της σύγχρονης Ελλάδας. Καμώνονται ότι τσακώθηκαν μαζί τους, ασφαλώς όχι βέβαια για την πολιτική, αλλά για την επικοινωνία της λογιστικής της εκποίησης. Αναρωτιέμαι, πού πάει η κυβέρνηση; Είναι δυνατό να τσακώνεται με τους εκπροσώπους «της μονοδρομικής λύσης σωτηρίας της χώρας»; Με αυτούς στους «οποίους χρωστάμε και δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε»;
Η ανακοίνωση εκ μέρους των υπαλλήλων της τρόικας για την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου, αποκληρώνοντας τις επόμενες γενιές, απέδειξε ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργεί η δημοκρατία. Η Βουλή δεν είχε καν το δικαίωμα να ψηφίσει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Τους βουλευτές η κυβέρνηση τους βλέπει απλά ως μαριονέτες ενός θεάτρου σκιών που ψηφίζουν την περαίωση με την οποία οι φοροφυγάδες καλούνται να βάλουν χαρτόσημα στη φοροκλοπή τους, αλλά είναι έτοιμοι να στείλουν φτωχούς ανθρώπους φυλακή εάν δεν πληρώσουν 1,40 ευρώ. Μια κυβέρνηση που ωρύεται ότι δεν θα αφήσει να καταργηθεί η νομιμότητα, ενώ παραβιάζει κάθε μέρα το Σύνταγμα. Η οποία εισήγαγε στη Βουλή τη διαγραφή 24 δισεκατομμυρίων χρεών εκείνων που εδώ και χρόνια πράττουν: «δεν πληρώνω - δεν πληρώνω για τα εκατομμύριά μου»...
Οι δημόσιες δηλώσεις των αλλοδαπών υπαλλήλων αποκάλυψαν ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργεί η δημοκρατία. Την εκποίηση δεν την γνώριζε θεσμικά ούτε καν το υπουργικό συμβούλιο. Μόνο ένας υπουργός. Ισως και κάποιοι κομματικοί που η πολιτική τους ευστροφία τούς οδήγησε καμαρωτοί καμαρωτοί να δηλώνουν ότι αυτά τα προέβλεπε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ενώ άλλοι, της Ν.Δ., περιφέρονταν από κανάλι σε κανάλι υποστηρίζοντας ότι εκείνοι τα είπαν πριν την τρόικα. Ω! Τι τιμή και τι δόξα!
Η φασαρία για την αποκάλυψη της εκποίησης δείχνει ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απέτυχε ακόμα και στην πρόθεσή της να δημιουργήσει τεχνική κρίση με την τρόικα, για λόγους επικοινωνιακούς και εκλογικούς. Δείχνει, επίσης, ότι η τρόικα θέλει να δέσει τον γάιδαρο των συμφερόντων που εκπροσωπεί τώρα που υπάρχει μια κυβέρνηση που της επιτρέπει επί της ουσίας όλα. Διότι, μη μου πείτε ότι είναι αδιάφορο το ότι δεν υπάρχουν ανάλογα επεισόδια στο Δουβλίνο. Οτι ουδείς τόλμησε να πει οποιαδήποτε κουβέντα εις βάρος της Ιρλανδίας. Οτι η τρόικα δεν τόλμησε να κάνει εκεί αυτά που κάνει εδώ. Διότι αυτές οι διαφορές μάλλον δεν οφείλονται στο ότι τα εκεί τροϊκανόπαιδα έχουν καλύτερο χαρακτήρα από τα εδώ. Μάλλον τελικά έχει να κάνει με το τι κυβέρνηση και επιχειρηματίες «διαθέτει» η Ελλάδα...
*Άρθρο του Νίκου Κοτζιά, συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 20/02/2011
Το βίντεο αυτό αποτελεί κάλεσμα για ένωση του κόσμου στο δρόμο.
Στις 23 Φλεβάρη ας γίνουμε ο εφιάλτης της κάθε εξουσίας
Στις 23 Φλεβάρη ας γίνουμε ο εφιάλτης της κάθε εξουσίας
Η αμερικανική αστυνομία ανταγωνίζεται τους κακοποιούς, και ξεπερνά τους τρομοκράτες σε βία. Συνιστά μάλιστα, τη μεγαλύτερη απειλή εναντίον του λαού της χώρας.
Πρόσφατα, μια ομάδα της SWAT (ΕΚΑΜ), μπήκε στο σπίτι του 31χρονου Rogelio Serrato στο Monterey της California και τον δολοφόνησε. Το θύμα ήταν αθώο, και μάλιστα πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Το γεγονός ότι οι ομάδες SWAT πολλές φορές μπαίνουν σε λάθος σπίτια, αποδεικνύει την αμέλεια με την οποία χρησιμοποιείται η αστυνομική βία. Σε μια περίπτωση, η αστυνομία μπήκε στο σπίτι του δημάρχου μιας πόλης, σκότωσε τον σκύλο του, και κράτησε δεμένη την οικογένειά του, μέχρι που αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος στη διεύθυνση.
Τις περισσότερες όμως φορές, τέτοιες ειδήσεις δεν μεταδίδονται. Τα περισσότερα θύματα δεν προχωρούν σε επίσημη καταγγελία. Και όσοι το κάνουν ανακαλύπτουν πως στο τέλος χάνουν το δίκιο τους.
Αν ψάξει κανείς στο youtube, για αστυνομική βία, θα βρει περίπου 500.000 αποτελέσματα. Υπάρχουν παραδείγματα όπως αυτό που οι αστυνομικοί πυροβόλησαν έναν ανάπηρο στο καροτσάκι του, ή αυτό όπου έδειραν μια 89χρονη, ή πολλές περιπτώσεις που χρησιμοποιείται το ηλεκτροφόρο taser gun εναντίον παιδιών, γυναικών, και ανήμπορων παππούδων.
Το ψυχολογικό τραύμα του θύματος αστυνομικής βίας είναι πολύ χειρότερο από αυτό που προκαλούν οι εγκληματίες. Το κοινό πιστεύει πως η αστυνομία υπάρχει για να το προστατεύει. Συνεπώς, το συναισθηματικό και ψυχολογικό σοκ μιας αστυνομικής επίθεσης είναι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή επίθεση κακοποιού.
Γιατί όμως υπάρχει τόση αστυνομική βία εναντίον των πολιτών;
Εν μέρει επειδή η αστυνομία προσελκύει τραμπούκους, αντικοινωνικούς, και ψυχοπαθείς. Ακόμη και οι φυσιολογικοί αστυνομικοί απολαμβάνουν την εξουσία τους και απαιτούν σεβασμό. Έτσι, ακόμη κι αυτοί μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπούν εν ριπή οφθαλμού σε τραμπούκους.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι δεν υπάρχει λογοδοσία. Η προσπάθεια που είχε γίνει κάποτε να ελέγχονται πειθαρχικά οι αστυνομικοί από πολίτες, δεν πέρασε εξαιτίας των συντηρητικών που υπερασπίζονται τον «νόμο και τη τάξη».
Τέλος, η αστυνομία έχει πια στρατιωτικοποιηθεί, κάνοντας χρήση πολεμικών όπλων, και εκπαιδευμένη να αντιμετωπίζει το κοινό ως τον εχθρό. Οι κυβερνήσεις Bush/Cheney/Obama, έχουν κάνει τον κάθε Αμερικανό να θεωρείται ύποπτος. Η μόνη πολιτική ελευθερία που παραμένει εν ισχύ σήμερα στις ΗΠΑ, είναι ο νόμος εναντίον των φυλετικών διακρίσεων. Έτσι, ο κάθε Αμερικάνος αντιμετωπίζεται σαν να ήταν Μουσουλμάνος τρομοκράτης. Οι μέθοδοι της Γκεστάπο ακολουθούνται πιστά στα αεροδρόμια, στα λεωφορεία, στις συναθροίσεις, στα αθλητικά γεγονότα, στα εμπορικά κέντρα και στη κυκλοφορία των οχημάτων στους δρόμους. Και όλα αυτά παρά την απουσία οποιασδήποτε τρομοκρατικής δραστηριότητας που θα δικαιολογούσε αυτή την αντιμετώπιση. Η απουσία τρομοκρατών, επιτρέπει στις αρχές να θεωρούν τον κάθε αθώο ως τρομοκράτη.
Στα αμερικανικά αεροδρόμια, όπου κυριαρχεί η «φασιστική» πολιτική της TSA (Υπηρεσία Ασφάλειας Συγκοινωνιών), έχουν διαδραματιστεί άπειρα έως και κωμικοτραγικά γεγονότα. Έχουν συλληφθεί πρόσκοποι γιατί είχαν μαζί τους σουγιαδάκια, έχουν συλληφθεί λεχώνες διότι μετέφεραν το μητρικό γάλα τους, έχουν συλληφθεί γυναίκες, παιδιά, κλπ. Το γεγονός ότι τα σκληρά μέτρα που εφαρμόζει η TSA δεν έχουν αποδώσει τίποτα, καθώς παρά τις χιλιάδες συλλήψεις ποτέ δεν συνελήφθη κάποιος τρομοκράτης, δεν την έχει αποθαρρύνει καθόλου.
Το κοινό όμως δεν αντιδρά. Αντιθέτως, δηλώνει ικανοποιημένο που οι αρχές το προστατεύουν. Αυτού του είδους η υποταγή είναι ακριβώς ότι επιδιώκουν η κυβέρνηση και η αστυνομία. Όποιος διαφωνεί θα κακομεταχειρίζεται. Όποιος διεκδικεί τα δικαιώματά του θα ξυλοφορτώνεται. Όπως άλλωστε έχει ανακοινώσει επίσημα η TSA, όποιος δυσανασχετεί στους αυστηρούς ελέγχους θα μπορεί να κρατείται επ άπειρον.
Από την άλλη, η αμερικανική κυβέρνηση επιμένει να ισχυρίζεται πως υπάρχει καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας στη χώρα. Στη πραγματικότητα όμως, η Αμερική ζει υπό αστυνομοκρατούμενο καθεστώς, και όποιος το ξεχνά, τη πάτησε.
Το αμερικανικό αστυνομικό κράτος συνεργάζεται στενά με παρόμοια αστυνομικά καθεστώτα σε ολόκληρο το πλανήτη. Την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία, και το Ισραήλ, στη Μ. Ανατολή, καθώς και με καθεστώτα στην πρώην ΕΣΣΔ και στη Κεντρική Ασία.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν υποστηρίζει τη δημοκρατία πουθενά στην υφήλιο. Στη πραγματικότητα, τη καταπνίγει όπου αυτή πάει να σηκώσει κεφάλι, όπως έγινε πρόσφατα και στην Ονδούρα. Λίγο πιο πριν, κάτι ανάλογο έγινε στη Παλαιστίνη, όπου η Αμερική ανέτρεψε το εκλογικό αποτέλεσμα που έδινε τη νίκη στη Hamas. Τώρα, η Ουάσιγκτον στοχοποιεί τον Λίβανο, όπου κερδίζει έδαφος η Hisbollah.
Παντού στο πλανήτη, η Αμερική προτιμά τα δεσποτικά απολυταρχικά καθεστώτα που μπορεί να αγοράζει, παρά τις ελεύθερες εκλογές που ενέχουν το ρίσκο να βγει νικητής κάποιος που να αρνείται να παίξει το ρόλο της μαριονέτας της.
Η αμερικανική κυβέρνηση αποτελεί τον πιο αποφασισμένο εχθρό της δημοκρατίας στον κόσμο. Παρόλα αυτά, έχει το θράσος να κουνάει το δάχτυλο στο Πεκίνο, που όμως επιτρέπει πολλές περισσότερες πολιτικές ελευθερίες από αυτές που επιτρέπουν στους Αμερικανούς πολίτες οι κυβερνήσεις Bush/Cheney/Obama.
Αν ποτέ οι Αμερικάνοι συνειδητοποιούσαν τη καταπίεση που υφίστανται, τότε και αυτοί θα ήταν όλοι στους δρόμους, όπως είναι σήμερα οι Αιγύπτιοι.
Του Dr. Paul Craig Roberts
Από factorx στις 08/02/2011
Πρόσφατα, μια ομάδα της SWAT (ΕΚΑΜ), μπήκε στο σπίτι του 31χρονου Rogelio Serrato στο Monterey της California και τον δολοφόνησε. Το θύμα ήταν αθώο, και μάλιστα πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Το γεγονός ότι οι ομάδες SWAT πολλές φορές μπαίνουν σε λάθος σπίτια, αποδεικνύει την αμέλεια με την οποία χρησιμοποιείται η αστυνομική βία. Σε μια περίπτωση, η αστυνομία μπήκε στο σπίτι του δημάρχου μιας πόλης, σκότωσε τον σκύλο του, και κράτησε δεμένη την οικογένειά του, μέχρι που αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος στη διεύθυνση.
Τις περισσότερες όμως φορές, τέτοιες ειδήσεις δεν μεταδίδονται. Τα περισσότερα θύματα δεν προχωρούν σε επίσημη καταγγελία. Και όσοι το κάνουν ανακαλύπτουν πως στο τέλος χάνουν το δίκιο τους.
Αν ψάξει κανείς στο youtube, για αστυνομική βία, θα βρει περίπου 500.000 αποτελέσματα. Υπάρχουν παραδείγματα όπως αυτό που οι αστυνομικοί πυροβόλησαν έναν ανάπηρο στο καροτσάκι του, ή αυτό όπου έδειραν μια 89χρονη, ή πολλές περιπτώσεις που χρησιμοποιείται το ηλεκτροφόρο taser gun εναντίον παιδιών, γυναικών, και ανήμπορων παππούδων.
Το ψυχολογικό τραύμα του θύματος αστυνομικής βίας είναι πολύ χειρότερο από αυτό που προκαλούν οι εγκληματίες. Το κοινό πιστεύει πως η αστυνομία υπάρχει για να το προστατεύει. Συνεπώς, το συναισθηματικό και ψυχολογικό σοκ μιας αστυνομικής επίθεσης είναι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή επίθεση κακοποιού.
Γιατί όμως υπάρχει τόση αστυνομική βία εναντίον των πολιτών;
Εν μέρει επειδή η αστυνομία προσελκύει τραμπούκους, αντικοινωνικούς, και ψυχοπαθείς. Ακόμη και οι φυσιολογικοί αστυνομικοί απολαμβάνουν την εξουσία τους και απαιτούν σεβασμό. Έτσι, ακόμη κι αυτοί μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπούν εν ριπή οφθαλμού σε τραμπούκους.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι δεν υπάρχει λογοδοσία. Η προσπάθεια που είχε γίνει κάποτε να ελέγχονται πειθαρχικά οι αστυνομικοί από πολίτες, δεν πέρασε εξαιτίας των συντηρητικών που υπερασπίζονται τον «νόμο και τη τάξη».
Τέλος, η αστυνομία έχει πια στρατιωτικοποιηθεί, κάνοντας χρήση πολεμικών όπλων, και εκπαιδευμένη να αντιμετωπίζει το κοινό ως τον εχθρό. Οι κυβερνήσεις Bush/Cheney/Obama, έχουν κάνει τον κάθε Αμερικανό να θεωρείται ύποπτος. Η μόνη πολιτική ελευθερία που παραμένει εν ισχύ σήμερα στις ΗΠΑ, είναι ο νόμος εναντίον των φυλετικών διακρίσεων. Έτσι, ο κάθε Αμερικάνος αντιμετωπίζεται σαν να ήταν Μουσουλμάνος τρομοκράτης. Οι μέθοδοι της Γκεστάπο ακολουθούνται πιστά στα αεροδρόμια, στα λεωφορεία, στις συναθροίσεις, στα αθλητικά γεγονότα, στα εμπορικά κέντρα και στη κυκλοφορία των οχημάτων στους δρόμους. Και όλα αυτά παρά την απουσία οποιασδήποτε τρομοκρατικής δραστηριότητας που θα δικαιολογούσε αυτή την αντιμετώπιση. Η απουσία τρομοκρατών, επιτρέπει στις αρχές να θεωρούν τον κάθε αθώο ως τρομοκράτη.
Στα αμερικανικά αεροδρόμια, όπου κυριαρχεί η «φασιστική» πολιτική της TSA (Υπηρεσία Ασφάλειας Συγκοινωνιών), έχουν διαδραματιστεί άπειρα έως και κωμικοτραγικά γεγονότα. Έχουν συλληφθεί πρόσκοποι γιατί είχαν μαζί τους σουγιαδάκια, έχουν συλληφθεί λεχώνες διότι μετέφεραν το μητρικό γάλα τους, έχουν συλληφθεί γυναίκες, παιδιά, κλπ. Το γεγονός ότι τα σκληρά μέτρα που εφαρμόζει η TSA δεν έχουν αποδώσει τίποτα, καθώς παρά τις χιλιάδες συλλήψεις ποτέ δεν συνελήφθη κάποιος τρομοκράτης, δεν την έχει αποθαρρύνει καθόλου.
Το κοινό όμως δεν αντιδρά. Αντιθέτως, δηλώνει ικανοποιημένο που οι αρχές το προστατεύουν. Αυτού του είδους η υποταγή είναι ακριβώς ότι επιδιώκουν η κυβέρνηση και η αστυνομία. Όποιος διαφωνεί θα κακομεταχειρίζεται. Όποιος διεκδικεί τα δικαιώματά του θα ξυλοφορτώνεται. Όπως άλλωστε έχει ανακοινώσει επίσημα η TSA, όποιος δυσανασχετεί στους αυστηρούς ελέγχους θα μπορεί να κρατείται επ άπειρον.
Από την άλλη, η αμερικανική κυβέρνηση επιμένει να ισχυρίζεται πως υπάρχει καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας στη χώρα. Στη πραγματικότητα όμως, η Αμερική ζει υπό αστυνομοκρατούμενο καθεστώς, και όποιος το ξεχνά, τη πάτησε.
Το αμερικανικό αστυνομικό κράτος συνεργάζεται στενά με παρόμοια αστυνομικά καθεστώτα σε ολόκληρο το πλανήτη. Την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία, και το Ισραήλ, στη Μ. Ανατολή, καθώς και με καθεστώτα στην πρώην ΕΣΣΔ και στη Κεντρική Ασία.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν υποστηρίζει τη δημοκρατία πουθενά στην υφήλιο. Στη πραγματικότητα, τη καταπνίγει όπου αυτή πάει να σηκώσει κεφάλι, όπως έγινε πρόσφατα και στην Ονδούρα. Λίγο πιο πριν, κάτι ανάλογο έγινε στη Παλαιστίνη, όπου η Αμερική ανέτρεψε το εκλογικό αποτέλεσμα που έδινε τη νίκη στη Hamas. Τώρα, η Ουάσιγκτον στοχοποιεί τον Λίβανο, όπου κερδίζει έδαφος η Hisbollah.
Παντού στο πλανήτη, η Αμερική προτιμά τα δεσποτικά απολυταρχικά καθεστώτα που μπορεί να αγοράζει, παρά τις ελεύθερες εκλογές που ενέχουν το ρίσκο να βγει νικητής κάποιος που να αρνείται να παίξει το ρόλο της μαριονέτας της.
Η αμερικανική κυβέρνηση αποτελεί τον πιο αποφασισμένο εχθρό της δημοκρατίας στον κόσμο. Παρόλα αυτά, έχει το θράσος να κουνάει το δάχτυλο στο Πεκίνο, που όμως επιτρέπει πολλές περισσότερες πολιτικές ελευθερίες από αυτές που επιτρέπουν στους Αμερικανούς πολίτες οι κυβερνήσεις Bush/Cheney/Obama.
Αν ποτέ οι Αμερικάνοι συνειδητοποιούσαν τη καταπίεση που υφίστανται, τότε και αυτοί θα ήταν όλοι στους δρόμους, όπως είναι σήμερα οι Αιγύπτιοι.
Του Dr. Paul Craig Roberts
Από factorx στις 08/02/2011
Μετά τα ΜΜΕ που έχουν αναλάβει και την εργολαβία της υποστήριξης των εργολάβων, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αντίθετα, αν κρίνουμε από την καθημερινά αυξανόμενη ανταπόκριση του κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», ανέλαβε «δράση» ο υπουργός κ. Ρέππας.
Τζαμπατζήδες και επιζήμιους για το δημόσιο συμφέρον χαρακτήρισε τους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν τα χαράτσια είτε αυτά λέγονται διόδια, είτε αυξημένα εισιτήρια, είτε εισιτήρια στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα.
Εμείς οι τζαμπατζήδες πληρώναμε τόσα χρόνια φόρους για να φτιαχτούν οι δρόμοι. Πληρώνουμε σήμερα φόρους στη βενζίνη και τα τέλη κυκλοφορίας για να συντηρούνται οι δρόμοι. Πληρώνουμε φόρους και υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές για να έχουμε δημόσια περίθαλψη. Πληρώνουμε φόρους για τα ελλείμματα των δημόσιων συγκοινωνιών αφού προηγουμένως είχαμε αγοράσει τα λεωφορεία και έχουμε χτίσει τα μηχανοστάσια και τις υποδομές. Πληρώναμε φόρους για να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην οποία μετείχε ο κ. Ρέππας τους Ολυμπιακούς αγώνες της αρπαχτής με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αντί να απολογείται σήμερα ο κ. Ρέππας, προανήγγειλε πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των πολιτών που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, εισιτήρια κ.λ.π. λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η στάση αυτή «είναι αντικοινωνική και συνιστά δολιοφθορά καθώς υπονομεύει τόσο τη βιωσιμότητα των αστικών συγκοινωνιών όσο και τις θέσεις των εργαζομένων».
Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης και δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει. Πρώτα ανέλαβαν την πρωτοβουλία να φέρουν το ΔΝΤ και τα κοράκια της ΕΕ , υπέγραψαν το μνημόνιο και ανέλαβαν ρόλο κατοχικής κυβέρνησης. Καιρός ήταν μετά την διασφάλιση των συμφερόντων στους ξένους «δανειστές» να προωθήσουν την εξασφάλιση συμφερόντων των «εθνικών» μας εργολάβων. Παλιά μου τέχνη κόσκινο, θα πείτε. Μίλησε περί υπονόμευσης της θέσης των εργαζόμενων, ο υπουργός που σχεδίασε μαζί με την κυβέρνησή του την περικοπή των μισθών και των συντάξεων, την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, την καταδίκη στην ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.
Το σημερινό κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ κ. Ρέππα έρχεται από το μέλλον. Έρχεται και ορθώνεται απέναντι σε εσάς και τα συμφέροντα που υπηρετείτε με τη δύναμη και την ορμή που αποκτάει το τσουνάμι και δεν μπορεί κανένας εργολάβος της πολιτικής ή του τσιμέντου να σταματήσει. Είναι κίνημα αυτογνωσίας, ανατροπής και ευθύνης απέναντι στις νέες γενιές που έρχονται. «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας, δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει». Δεν θα τους παραδώσουμε μια χώρα υποτελή σε μια φούχτα καπιτα - ληστών αρπαχτικών. Η οργή μας θα σας συμπαρασύρει μαζί τους.
«Όταν ο λαός εξεγείρεται και παραδίνεται στην οργή του, είναι μια φλόγα σφοδρή, που μάταια προσπαθείς να τη σβήσεις» ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Σαλαμίνα 480 - 406 π.χ.
Σχετικό βίντεο : http://www.youtube.com/watch?v=rD73dQkvRZg&feature=player_embedded
Από http://denplirono.wordpress.com/
Τζαμπατζήδες και επιζήμιους για το δημόσιο συμφέρον χαρακτήρισε τους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν τα χαράτσια είτε αυτά λέγονται διόδια, είτε αυξημένα εισιτήρια, είτε εισιτήρια στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα.
Εμείς οι τζαμπατζήδες πληρώναμε τόσα χρόνια φόρους για να φτιαχτούν οι δρόμοι. Πληρώνουμε σήμερα φόρους στη βενζίνη και τα τέλη κυκλοφορίας για να συντηρούνται οι δρόμοι. Πληρώνουμε φόρους και υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές για να έχουμε δημόσια περίθαλψη. Πληρώνουμε φόρους για τα ελλείμματα των δημόσιων συγκοινωνιών αφού προηγουμένως είχαμε αγοράσει τα λεωφορεία και έχουμε χτίσει τα μηχανοστάσια και τις υποδομές. Πληρώναμε φόρους για να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην οποία μετείχε ο κ. Ρέππας τους Ολυμπιακούς αγώνες της αρπαχτής με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αντί να απολογείται σήμερα ο κ. Ρέππας, προανήγγειλε πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των πολιτών που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, εισιτήρια κ.λ.π. λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η στάση αυτή «είναι αντικοινωνική και συνιστά δολιοφθορά καθώς υπονομεύει τόσο τη βιωσιμότητα των αστικών συγκοινωνιών όσο και τις θέσεις των εργαζομένων».
Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης και δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει. Πρώτα ανέλαβαν την πρωτοβουλία να φέρουν το ΔΝΤ και τα κοράκια της ΕΕ , υπέγραψαν το μνημόνιο και ανέλαβαν ρόλο κατοχικής κυβέρνησης. Καιρός ήταν μετά την διασφάλιση των συμφερόντων στους ξένους «δανειστές» να προωθήσουν την εξασφάλιση συμφερόντων των «εθνικών» μας εργολάβων. Παλιά μου τέχνη κόσκινο, θα πείτε. Μίλησε περί υπονόμευσης της θέσης των εργαζόμενων, ο υπουργός που σχεδίασε μαζί με την κυβέρνησή του την περικοπή των μισθών και των συντάξεων, την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, την καταδίκη στην ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.
Το σημερινό κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ κ. Ρέππα έρχεται από το μέλλον. Έρχεται και ορθώνεται απέναντι σε εσάς και τα συμφέροντα που υπηρετείτε με τη δύναμη και την ορμή που αποκτάει το τσουνάμι και δεν μπορεί κανένας εργολάβος της πολιτικής ή του τσιμέντου να σταματήσει. Είναι κίνημα αυτογνωσίας, ανατροπής και ευθύνης απέναντι στις νέες γενιές που έρχονται. «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας, δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει». Δεν θα τους παραδώσουμε μια χώρα υποτελή σε μια φούχτα καπιτα - ληστών αρπαχτικών. Η οργή μας θα σας συμπαρασύρει μαζί τους.
«Όταν ο λαός εξεγείρεται και παραδίνεται στην οργή του, είναι μια φλόγα σφοδρή, που μάταια προσπαθείς να τη σβήσεις» ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Σαλαμίνα 480 - 406 π.χ.
Σχετικό βίντεο : http://www.youtube.com/watch?v=rD73dQkvRZg&feature=player_embedded
Από http://denplirono.wordpress.com/
Αποκαλυπτικός ο Ρίτσαρντ Γουόλφ για την οικονομία της Ελλάδας μέσα από μια ξεκαρδιστική διάλεξη πλην όμως εντελώς αποστομωτική.
Tα τελευταία λόγια του καθηγητή RichardD. Wolff αναφέρονται στην Ελλάδα
και τον μαθητή του Γ.Παπανδρέου.
Σχετικό ποστ : http://jungle-report.blogspot.com/2011/01/o-r-wolff.html
Tα τελευταία λόγια του καθηγητή RichardD. Wolff αναφέρονται στην Ελλάδα
και τον μαθητή του Γ.Παπανδρέου.
Σχετικό ποστ : http://jungle-report.blogspot.com/2011/01/o-r-wolff.html
Η Ναόμι Κλάιν μιλάει με μια τόσο απαλή φωνή που δεν μπορείς να φανταστείς ότι κρύβει μέσα της τόσο δυναμισμό. Και επίσης, ούτε ότι αυτή η 40χρονη Καναδέζα θεωρείται από πολλούς μία από τις πιο μαχητικές δημοσιογράφους της εποχής μας, με τέτοια
απήχηση στην αμερικανική Αριστερά που πολλοί να τη θεωρούν ακόμη και διάδοχο του Νόαμ Τσόμσκι.
Όταν λοιπόν τη ρωτήσαμε ποια είναι η άποψή της για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, υπήρξε καταπέλτης:
«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε στην ελληνική γλώσσα το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Το δόγμα του σοκ» («Τhe Shock Doctrine»), το οποίο αποτελεί μια σκληρή πολεμική εναντίον του
«καπιταλισμού της καταστροφής», όπως η ίδια τον αποκαλεί.
Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτόπου με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».
Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν ,άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς ,το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι ,ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου».«Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμεκάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».
Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία ,ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο ,δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλωντομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών ,η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=357999&ct=32&dt=02/10/2010#ixzz1Cq5UI6rC
Σχετικό βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA
απήχηση στην αμερικανική Αριστερά που πολλοί να τη θεωρούν ακόμη και διάδοχο του Νόαμ Τσόμσκι.
Όταν λοιπόν τη ρωτήσαμε ποια είναι η άποψή της για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, υπήρξε καταπέλτης:
«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε στην ελληνική γλώσσα το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Το δόγμα του σοκ» («Τhe Shock Doctrine»), το οποίο αποτελεί μια σκληρή πολεμική εναντίον του
«καπιταλισμού της καταστροφής», όπως η ίδια τον αποκαλεί.
Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτόπου με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».
Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν ,άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς ,το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι ,ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου».«Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμεκάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».
Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία ,ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο ,δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλωντομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών ,η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=357999&ct=32&dt=02/10/2010#ixzz1Cq5UI6rC
Σχετικό βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA